دلایل عدم نشست روکش و بریج
-
دلایل عدم نشست روکش و بریج
-
اول: Parallel
-
دوم: روکش‌های موقت
-
سوم: دیچ (ditch) کردن
-
چهارم: relief کردن و گرفتن undercut
-
پنجم: ضعف در زراحی فریم ورک‌ها (framework)
-
ششم: نسبت آب و مایع و پودر در قسمت اینوست کردن
-
هفتم: لحیم کردن نادرست
-
هشتم: آلیاژهایی است که اکسید زیادی دارند
-
نهم: موقعی است که تکنسین‌ها اوپک میگذارند یا پرسلن میگذارند
-
دهم: راک‌ها
-
یازدهم: تداخل پونتیک‌ها با نسج نرم یا لثه
-
دوازدهم: تماس‌های پروگزیمالی سنگین در موقع پرسلن‌گذاری
-
ویدیوی آموزشی 12 دلیل عدم نشست روکش و بریج‌های دندانی
12 دلیل عدم نشست روکش و بریج‌های دندانی
یکی از چالش‌های دندانپزشکان و دندانسازان عدم نشست روکش‌ها و بریج‌ها داخل دهان بیمار است.
ابتدا باید تعریف درستی از نشست داشته باشیم. نشست روکش و بریج به چه معناست؟
اصطلاحاً گفته میشود باید passive fit باشد؛ یعنی فریم یا بریج بدون هیچ‌گونه فشاری داخل دهان بیمار بنشیند و در لبۀ مارجین، بین فریم و دندان تراش‌خورده، هیچ‌گونه گپی وجود نداشته باشد.
این نشست یا عدم نشست روکش و بریج دلایلی دارد، در این مقاله می‌‌خواهم در مورد آن دلایل و راهکارها صحبت کنم. تا انتهای مقاله همراه باشید.
اول: parallel
موازی نبودن دندان‌های تراش‌خورده یکی از دلایل عدم نشست روکش و بریج هاست.
دیواره‌های دندان تراش‌خورده باید کاملاً با هم موازی باشند یا اصطلاحاً parallel باشند.
اگر شما کست گچی را تهیه کردید و دیواره‌های دندان تراش خورده موازی نیستند، مخصوصاً در بریج‌ها، حتماً آن را به دکتر منتقل کنید و به دکتر ارجاع بدهید تا اصلاح تراش و قالب مجدد انجام بشود. در غیر این صورت با عدم نشست مواجه خواهید شد.
دوم: روکش‌های موقت
دومین نکته‌ای که در نشست یا عدم نشست روکش و بریج موثر است، ساختن روکش‌های موقت خصوصا در کارهای بریج است.
بهترین حالت این است که روکش‌های موقت برای دندان‌های تراش‌خورده ساخته شود. چون دندان‌های تراش‌خورده بسیار مستعد حرکت هستند. گاهی اوقات درمان هم اندکی طولانی میشود، کار لابراتوار طول می‌‌کشد یا بیمار دیرتر برای تحویل پروتز به کلینیک مراجعه می‌‌کند. در این مدت زمان که فاصله ایجاد میشود، احتمال دارد جابه‌جایی یا حرکت دندان‌ها اتفاق بیفتد و نشست به‌درستی اتفاق نیوفتد.
ترجیحاً بهتر است که روکش‌های موقتی که ساخته میشود اصطلاحاً full contour باشد؛ فرم کاملی داشته باشد.
سوم: دیچ (ditch) کردن
سومین عامل موثر در نشست یا عدم نشست روکش و بریج، دیچ (ditch) کردن است.
گاهی اوقات بعضی از تکنسین‌های عزیزمان موقع دیچ کردن احتمال دارد خط خاتمۀ تراش را کمی عمیق‌تر یا gingivalتر دیچ بکنند. این میتواند باعث عدم نشست روکش‌های ما بشود.
چهارم: relief کردن و گرفتن undercut
چهارمین عامل relief کردن و گرفتن undercut هاست.
آندرکات‌های بسیار ریزی که در تراش به وجود می‌‌آیند، شاید موقع وکس‌آپ (Wax-up) کردن به خاطر حالت الاستیکی که موم دارد به‌راحتی دربیاید و سر جای خودش بنشیند. موقع فریم شاید مقداری از گچ را بتراشد و سر جای خودش بنشیند. ولی در دهان این اتفاق نخواهد افتاد و شما با عدم نشست روکش و بریج مواجه خواهید شد.
پنجم: ضعف در طراحی فریم‌ورک‌ها (framework)
پنجمین عامل، ضعف در طراحی فریم‌ورک‌ها (framework) است.
آن ضخامت نامناسبی که در قسمت جوینت‌ها یا connect jointها وجود دارد، وقتی که فریم را داخل کورۀ پخت پرسلن قرار می‌دهیم، میتواند باعث distortion یا تغییر حالت بشود.
ششم: نسبت آب و مایع و پودر در قسمت اینوست کردن
ششمین عامل موثر در نشست یا عدم نشست، نسبت آب و مایع و پودر در قسمت اینوست کردن است.
تغییرات انبساط حرارتی میتواند باعث تنگ شدن فریم بشود و ما با عدم نشست روکش و بریج مواجه باشیم.
هفتم: لحیم کردن نادرست
هفتمین عامل، لحیم کردن نادرست است.
قسمتی که لحیم میشود، شاید دوباره وقتی که در کورۀ پرسلن قرار می‌‌گیرد، باعث تغییر حالت و distortion بشود.
هشتم: آلیاژهایی است که اکسید زیادی دارند
نهم: موقعی است که تکنسین‌ها اوپک میگذارند یا پرسلن میگذارند
نهمین مورد، موقعی است که تکنسین‌ها می‌خواهند اوپک یا پرسلن بگذارند.
باید حتما حواسشان به این باشند که اوپک یا پرسلن به داخل فریم ورود نکند یا اگر ورود کرده، حتماً قبل از ارسال آن قسمتی که اوپک یا پرسلن به داخل فریم رفته، حتماً برداشته شود سپس برای دکتر ارسال شود.
دهم: راک‌ها
دهمین مورد، راک‌ها هستند.
خود راک‌ها می‌‌توانند باعث عدم نشست بشوند که در یک ویدئو جداگانه مفصل در مورد راک‌ها توضیح خواهم داد.
یازدهم: تداخل پونتیک‌ها با نسج نرم یا لثه
یازدهمین عامل عدم نشست روکش و بریج میتواند تداخل پونتیک‌ها با نسج نرم یا لثه باشد.
نکتۀ مهمی که باید به آن دقت کنیم این است که زیر پونتیک‌ها اصطلاحاً بلندی گرفته میشود. پس باید کاربن بگذاریم و پس از علامت گذاری روی سرامیک، قسمت اضافی گرفته شود. که باعث راک یا بازی یا الاکلنگی در بریج‌ها نشود.
دوازدهم: تماس‌های پروگزیمالی سنگین در موقع پرسلن‌گذاری
دوازدهمین عامل میتواند تماس‌های پروگزیمالی سنگین در موقع پرسلن‌گذاری باشد که سه دلیل دارد:
- اره کردن اشتباه
- بی ثباتی دای. توصیه میکنم حتماً در کارهای بریج از دوبله پین استفاده کنید.
- موقعی است که شما کار را اره می‌‌کنید، ارۀ شما به دیوارۀ قسمت مزیال یا دیستال یا پروگزیمال گرفته میشود و آن قسمت را اره می‌‌کنید. آن قسمت موقع پرسلن‌گذاری حجیم‌تر میشود. این میتواند باعث عدم نشست روکش و بریج داخل دهان شود.
راهکاری که من برای این قضیه دارم این است که حتماً یک solid cast یا کست شاهد تهیه کنید. قبل از اینکه کارتان را گلیز کنید و برای کلینیک ارسال کنید، حتماً روی solid cast یا کست شاهدتان تست کنید که آن قسمت پروگزیمالی سنگین گرفته بشود و در نهایت گلیز بشود.
ما در لابراتوار دندانسازی (های دنت) نهایت تلاشمان را می‌کنیم که برای تک‌تک کارها چنین کاری را انجام دهیم که دندانپزشک در کلینیک با مشکل عدم نشست روکش و بریج مواجه نباشد.
سعی کردم تمام مواردی که برای یک نشست ایده‌آل و عالی برای بریج‌ها و روکش‌های شما لازم است را بازگو کنم. امیدوارم که مفید واقع شده باشد.
ویدیوی آموزشی 12 دلیل عدم نشست روکش و بریج های دندانی
مقالات سایت
هرآنچه سؤال یا مُشکلی در ارتباط با این مقاله دارید از طریق دیدگاه در میان بُگذارید، دیدگاه شما بدون پاسخ نخواهد ماند.
زینب رحیم زاده
تکنسین پروتزهای دندانیعاشق آلبالو یخ زده با نمک، کار و خانواده: بیش از ۱۵ ساله در زمینه ساخت پروتزهای دندانی به‌ویژه ایمپلنت و زیبایی فعالیت میکنم. تلاش می‌کنیم تا وب‌سایت های دنت محیط مفید و اثربخشی برای دندانپزشکان و دندانسازان کشورم باشد.
- اگر به‌دنبال همکاری با لابراتوار حرفه‌ای هستید، همین الان تماس بگیرید
- خانم رحیم زاده
- 1401-02-27
- 1326 بازدید