دوازدهمین عامل میتواند تماسهای پروگزیمالی سنگین در موقع پرسلنگذاری باشد که سه دلیل دارد:
- اره کردن اشتباه
- بی ثباتی دای. توصیه میکنم حتماً در کارهای بریج از دوبله پین استفاده کنید.
- موقعی است که شما کار را اره میکنید، ارهی شما به دیوارهی قسمت مزیال یا دیستال یا پروگزیمال گرفته میشود و آن قسمت را اره میکنید. آن قسمت موقع پرسلنگذاری حجیمتر میشود. این میتواند باعث عدم نشست روکش و بریج داخل دهان شود.
راهکاری که من برای این قضیه دارم این است که حتماً یک solid cast یا کست شاهد تهیه کنید. قبل از اینکه کارتان را گلیز کنید و برای کلینیک ارسال کنید، حتماً روی solid cast یا کست شاهدتان تست کنید که آن قسمت پروگزیمالی سنگین گرفته بشود و در نهایت گلیز بشود.
ما در لابراتوار دندانسازی های دنت نهایت تلاشمان را میکنیم که برای تکتک کارها چنین کاری را انجام دهیم که دندانپزشک در کلینیک با مشکل عدم نشست روکش و بریج مواجه نباشد.
سعی کردم تمام مواردی که برای یک نشست ایدهآل و عالی برای بریجها و روکشهای شما لازم است را بازگو کنم. امیدوارم که مفید واقع شده باشد.
خوشحال میشویم نظرتان را در مورد این محتوای تخصصی بدانیم. با آرزوی موفقیت برای تمام پروتزیست های عزیز.