پست و کور دندان و انواع آن

پست و کور ریختگی یا همان اختصاصی منحصراَ برای دندان خود فرد و در لابراتوار ساخته می‌شود که طی دو جلسه درمان انجام می‌گردد.

پست و کور اختصاصی می‌تواند توسط فلز ریختگی و یا با استفاده از زیرکونیا توسط تکنولوژی CAD CAM ساخته شود. برای ساخت این نوع پست و کور نیاز به قالبگیری از دندان فرد است.

پست و کور اختصاصی را می‌توان با استفاده از الگویی که مستقیماً در دهان بیمار ساخته شده است و یا از روی الگویی که به طور غیرمستقیم در لابراتوار ساخته شده است، ساخت.

تکنیک مستقیم با رزین اتوپلیمریزه یا فوتوپلیمریزه برای کانال‌های تکی با دسترسی کلینیکی خوب توصیه می‌شود، در حالیکه روش غیرمستقیم در زمانی که دسترسی مشکل‌تر است یا کانال‌ها متعددند، مناسب‌تر است. یک جایگزین رزین اتوپلیمریزه، رزین ترموپلاستیک است.

پست و کور فلزی در لابراتوار پروتز دندان کستینگ می‌شود و رستوریشنی با خصوصیت استحکامی خوب فراهم می‌کنند.

در ساخت آن می‌توان از آلیاژهای متداول که حاوی درصد بالایی از فلز نابل هستند، استفاده نمود.

البته در ایران دو طبقه از آلیاژها برای ساخت آن بیشترین کاربرد را دارد. آلیاژهای بیس متال و آلیاژهای غیر گرانبها با رنگ طلایی که به NPG معرفی می‌شود.

از پست‌ و کور اختصاصی در کانالهایی که مقطع گرد دارند یا بیش از حد تیپر هستند، استفاده کنید. گشاد کردن کانال برای تطابق با پست پیش ساخته می‌تواند منجر به سوراخ شدن ریشه شود. معمولا برای ساخت پست اختصاصی نیاز به تراش اندکی است. با این حال، اندرکات‌های درون کانال باید حذف شوند و معمولا کمی شکل دهی کانال ضروری است.

در مولرها بسیار دقت کنید که ریشه سوراخ نشود. در مولرهای مندیبل، تعقرهای بین ریشه‌ای، دیواره دیستال ریشه مزیال و دیواره مزیال ریشه دیستال را مستعد سوراخ شدن می‌کنند. در مولرهای فک بالا، انحنای ریشه مزیوباکال احتمال سوراخ شدن یا دیستال را بالا می‌برد. بنابراین، نه اندازه و نه طول پست نباید بیش از حد باشد.