اینله و انله (Inlay & Onlay)

1. در پرکردن معمولی با استفاده از مواد مخصوص مستقیما داخل دندان را پر می‌کنند. اما اینله و انله ابتدا باید در لابراتوار قالب تهیه سپس در جای خالی دندان‌ها چسبانده می‌شوند.
2. اینله و انله از مواد محکم ساخته می‌شوند و بسیار ماندگار هستند.
3. بعد از پرکردن دندان با مواد معمولی، مقاومت دندان به شدت کاهش می‌یابد اما اگر دندان با آنله و یا اینله ترمیم شود درصد کاهش مقاومت دندان بسیار ناچیز خواهد بود.
4. اینله و انله بسیار محکم بوده و می‌توانند در برابر پوسیدگی مقاومت کنند و برای دندان با عمر طولانی استفاده می‌شوند.
5. ظاهر دندانی که با اینله یا انله ترمیم شده است نسبت به دندانی که با آلیاژهای فلزی پر شده است بهتر است و در دراز مدت تغییر رنگ کمتری می‌دهند و ظاهر اینله و انله بسیار طبیعی است.
6. به انله روکش تکه‌ای نیز گفته می‌شود.
7. معمولا برای دندان‌های عقب از مواد طلا که با دوام‌تر هستند استفاده می‌کند و برای دندان‌های جلویی از رزین که هم رنگ دندان است استفاده می‌کند.
8. در مقایسه با پرکردن با مواد آمالگام در طول عمر و استحکام و میزان پوشش اینله و انله بیشتر از آن‌ها است و مواد استفاده شده در این دو روش آلرژیکی نیستند و به راحتی قابل استفاده هستند.
9. پرکردن دندان یک روش مستقیم است که طی یک جلسه انجام داده می‌شود و اینله و انله و روشی غیرمستقیم هستند و برای نصب شدن نیاز به بیش از یک جلسه دارند.
10. پرکردگی معمولی با استفاده از موادی مانند کامپوزیت و آمالگام دندان‌هایی که دچار پوسیدگی جزئی تا متوسط هستند پر می‌کنند. تا زمانی که بخش‌های سالم و باقی مانده دندان پوسیده بتوانند از پرکردگی استفاده کنند اما زمانی که پوسیدگی متوسط و شدیدتر باشد به طوری که بخش‌های باقی مانده دندان برای مواد پرکردنی دندان ناکافی باشد سراغ اینله و انله می‌رویم.