دو روش قالبگیری ایمپلنت

ابتدا سلامت لثه را چک می‌کنیم. لثه باید صورتی باشد و خونریزی، التهاب و تورم نداشته باشد. درواقع مرحله هیلینگ بعد از جراحی کامل شده باشد.

هیلینگ را باز کرده و از جای خود در می‌آوریم. سپس داخل لثه را چک می‌کنیم که التهاب و تورم نداشته باشد و آماده قالبگیری باشد.

از ایمپرشن کوپینگ اپن تری استفاده می‌کنیم. این ایمپرشن کوپینگ دارای آندرکات جهت گیر کردن به ماده قالبگیری، یک پین بلند که از تری بیرون بزند و هگز که فیکسچر ما درون آن فیکس می‌شود، می‌باشد.

ایمپرشن کوپینگ را آرام  داخل فیکسچر فرو می‌کنیم. با دست کاملا ایمپرشن کوپینگ را سفت می‌کنیم تا از جایش تکان نخورد.

حالا می‌توانیم قالبگیری را انجام دهیم.

ابتدا تری مناسب را انتخاب می‌کنیم و امتحان می‌کنیم که حتما روی فک بنشیند.

تری که روی فک نشست پیچ ایمپرشن کوپینگ از داخل تری بیرون می‌زند. به همین دلیل به این روش اپن تری گفته می‌شود. یعنی در تری یک اپنینگ ایجاد کرده‌ایم.

هردو ماده قالبگیری را با هم روی تری می‌گذاریم. دقت کنید که تری حتما باید سر جای قبلی خود گذاشته شود.

لب بیمار را آزاد می‌کنیم که به لبه‌های تری گیر نکند. تری را فشار می‌دهیم و سر پیچ ایمپرشن کوپینگ را قبل از اینکه پوتی سفت شود با دست آزاد و تمیز می‌کنیم.

همیشه در محلی که آچار داخل ایمپرشن کوپینگ می‌رود، مقداری پوتی نیز وارد محل می‌شود که آن را درمی‌آوریم تا بعدا بتوانیم با آچار ایمپرشن کوپینگ را باز کنیم.

سپس ماده قالبگیری را چک می‌کنیم و وقتی که ماده سفت شد، پیچ ایمپرشن کوپینگ را با کمک آچار باز می‌کنیم. آچار را می‌چرخانیم تا صدایی مانند صدای هرز چرخیدن پیچ بشنوید. این صدا به این معناست که پیچ را می‌توانیم با دست کمی دربیاوریم. حالا می‌توانیم تری را با یک حرکت دربیاوریم. مراقب باشید که تری تکان نخورد و با دست همیشه تری را ساپورت می‌کنیم. به هیچ عنوان تری را به حال خود رها نکنید. چراکه اگر تری تکان بخورد قالبگیری دقت خود را از دست می‌دهد.

قبل از اینکه لثه کلپس کند و بستن هیلینگ کار دردناکی شود، دوباره هیلینگ را سرجایش پیچ می‌کنیم. الان می‌توانیم یک وایت رکود و یک قالب فک مقابل بگیریم و کار قالبگیری ما انجام شده است.